بیماری های جنسی
بیماری های جنسی خطرناک و انواع آنها

بیماری های جنسی

یکی از بیماری های جنسی ، بیماری ایدز است که بسیار خطرناک است و نسل را ضایع می کند و بشریت را به قهقرا می برد. امروزه این بیماری در جامعه بشری بسیار شایع است و عواقب جبران ناپذیری در بر دارد .

HIV (ویروس نقص ایمنی انسان ) حروف مخفف کلمات زیر است : 

 

1- Human : به معنای انسان ؛ این ویروس فقط بر انسان ها اثر گذار است .

2- Immmunodeficienc : به معنای نقص ایمنی ؛ این ویروس باعث ایجاد نقص در دستگاه ایمنی بدن و مانع از فعالیت صحیح دفاعی بدن می شود .

3- Virus : ویروس ؛ این ارگانیسم یک ویروس است و مانند همه ویروس ها توانایی تکثیر مستقل ندارد .

این ویروس با ایجاد تغییراتی در سلول های انسانی تکثیر و انتشار می یابد . ویروس ، یک ذره زنده خیلی کوچک است که می تواند تکثیر و پخش شود اما برای زندگی نیاز به موجود زنده دیگری دارد . وقتی ویروس ، سلول را آلوده می کند ، شروع به تکثیر در داخل آن سلول می کند که در نهایت منجر به آسیب آن سلول می شود . انسان می تواند توسط فرد دیگری که به HIV مبتلا است ، آلوده شود و او نیز می تواند بقیه افراد را آلوده کند و براین اساس HIV منتشر می شود .

محل زندگی و مخزن اصلی ویروس ایدز HIV ، میمون ها و شامپانزه های آفریقایی است . در حقیقت بیماری ایدز را بایستی یک بیماری انتقال یافته از حیوان به انسان دانست که به مرور زمان ، انسان نیز جزو میزبان و منبع اصلی بیماری درآمده است . شایع ترین راه سرایت ایدز در جهان ، از طریق آمیزش جنسی است و بهترین راه پیشگیری از آن ، پایبندی به اصول خانوادگی و اجتناب از بی بند و باری جنسی می باشد .

یکی از معضلات کشورهای به اصطلاح پیشرفته ( و متاسفانه برخی از کشورهای فقیر از خود باخته ) ، ضعیف شدن مسائل اخلاقی و فرهنگی در نتیجه شیوع فسادهای اخلاقی است و یکی از دستاوردهای شوم آن که امروزه شاهد آن هستیم ، بروز فاجعه هایی همچون بیماری ایدز است . با شیوع بیماری ایدز ، نمود ملموس تری از بیماری های جنسی در اذهان عموم مردم متبلور یافته است .

عدم آگاهی افراد به خصوص جوانان از راه های انتقال HIV ، شانس ورود این ویروس به بدن آن ها را بالا می برد و شیوع آلودگی به آن را در جامعه افزایش می دهد .

ویروس HIV از طریق مایع منی و همچنین مایعی که قبل از منی از مرد خارج می شود ، ترشحات دستگاه تناسلی زنان و خون افراد مبتلا به آن منتقل می شود و افرادی که با این ترشحات ، از طریق ارتباط جنسی ، تماس حاصل نمایند دچار عفونت HIV می گردند .

بیماری های جنسی -سوزاک 

 

وجود بیماری های جنسی مثل سوزاک ، سفلیس و همچنین زخم های دستگاه تناسلی خطر آلودگی را چند برابر خواهد کرد .

افراد زیر در معرض خطر بیشتری جهت ابتلا به ایدز هستند : 

  • افراد دیالیزی و کسانی که عمل پیوند انجام داده اند ؛
  • معتادین تزریقی که از سرنگ و سوزن مشترک استفاده می کنند ؛
  • همسران افراد مبتلا ؛
  • افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند ؛
  • افراد تن فروش ؛
  • همجنسگرایان ؛
  • خالکوبی های دست جمعی
  • مبتلایان به بیماری های آمیزشی و افراد مبتلا به زخم های تناسلی ؛
  • رانندگان عبوری از مرزها 

 

رفتارهای پر خطر ، احتمال آلودگی به HIV و سایر عفونت های آمیزشی را بیشتر می کند . رفتارهای جنسی پر خطر عبارتند از : 

  • داشتن شرکای جنسی متعدد ؛
  • تماس های جنسی نامعمول ( تماس مقعدی و دهانی ) 
  • متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسی ؛
  • مصرف الکل ، مواد مخدر ویا روان گردان قبل از برقراری تماس جنسی ؛
  • تماس جنسی محافظت نشده ( عدم استفاده از کاندوم

سفلیس و سوزاک 

سفلیس ، یکی از بیماری های جنسی بسیار خطرناک است و ممکن است نسل آینده را نابود کند ، زیرا می تواند یکی از ژن های موجود در کروموزوم های شخص را نابود کند و فرزندی که به دنیا می آید دچار نقص عضو شود . این بیماری ممکن است خود را در مراحل اولیه نشان ندهد و فقط به صورت یک جوش کوچک دیده شود ؛ اما مراحل دوم و سوم آن بسیار خطرناکند و مرحله سوم می تواند کشنده باشد ، طوری که در سیستم عصبی مرکزی ، مغز ، مفاصل و … عوارض شدید ایجاد می کند .

سفلیس ، در اثر تماس مستقیم با یک زخم از شخص مبتلا به شخص سالم منتقل می شود . ارتباط دهانی ، مهبلی ، مقعدی یا لمس کردن قسمت های عفونی ، از جمله را های انتقال این بیماری است و علائم پس از گذشت مدت زمان 2 تا 4 هفته پس از ابتلا ، به صورت زخم های شدید گرد و بی درد در محل عفونی پدیدار می شوند .

سوزاک هم ، یک بیماری عفونی قابل درمان و منتقله از طریق تماس جنسی است . باکتری ایجاد کننده سوزاک ، می تواند مجاری تناسلی ، دهان و رکتوم را در هر دو جنس درگیر کند . بانوان در مورد این بیماری اکثراً بدون علامت هستند ، اما افزایش ترشحات مهبلی ، سوزش به هنگام خروج ادرار و خون ریزی های نامرتب قاعدگی هم می تواند علائم ابتلا به این بیماری باشد .

در اینجا باید تاکید شود ، همه عفونت های آمیزشی علامت ندارند ، به همین علت برای تشخیص دقیق لازم است از معاینه یا آزمایش کمک گرفته شود . در هر حال این بیماری از طریق ارتباط دهانی ، مهبلی ، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری منقل می شود .

رعایت اصول اخلاقی و دینی و بهداشتی در روابط جنسی و نداشتن رفتارهای جنسی پر خطر ، وفاداری به همسر و داشتن رفتار جنسی مسوولانه ، خویشتن داری و اجتناب از روابط جنسی با شرکای جنسی متعدد ، استفاده از کاندوم ، شستشوی دستگاه تناسلی ، ادرار کردن بعد از تماس جنسی ، شستشو و انتخاب لباس زیر مناسب ، از جمله راه های پیشگیری از این بیماری ها هستند .

بهترین راه پیشگیری از بیماری های جنسی ، تقویت ایمان و اعتقادات مذهبی و پایبند بودن به اساس خانواده است .

 

[rating_form id=”4″]